با خاطرات عشق..

سلاااااام امام رضای من...هنوز یه خط ننوشتم اشکام سرازیره..

امشب چه دلربایی کردی از دل تنگ من...

چقدر قشنگ امشب قشنگ دلمو دعوت کردی پابوس..

هنوزم دارم هق هق میزنم..فقط به این امید اومدم اینجاکه آرومم کنی..

امشب اتفاقی اومدم نت..

دیدم فریده هم نته..امام رضا؟نمیدونم چمه..چرا تا اسم فریده میاد یا صداشو میشنوم انقدربی اختیار

اشک میریزم..خب معلومه چون خاطرات باتوبودن رو برام یاد آوری میکنه..

امشب برام از حرم گفت..دیشب اومده بود پیشت تا رباب و دعا کنه..

ممنووووووون که معجزه کردی و حاجت رباب و دادی...

آخ چقدر تو مهربونی....

آقا؟امشب دلم آتیش گرفت...فریده دوتاعکس خوشگل ازحرم فرستاد..

مال دهه ی کرامته....دلم نمیاد اینجا نذارمشون..

آخ من به فدای صحن و سرای خوشگلت...دلم پر میزنه آفا..

امشب فرستادن این عکسهاباعث شد کفترت زاز زار گریه کنه...

یه عکس دیگه هم بود..عکس من و فریده کنار اتوبوس لحظه ی خدافظی از مشهدت...

اخ که چه خاطراتی بود...یعنی میشه یه بار دیگه...

آقا جون فقط یه بار دیگه چشمام اون گنبد خوشگلو ببینه...؟؟؟

آقا جون خودت شاهد اشکهای من باش..

اگر عمرم اجازه نداد بیام پابوست یادت نره چه قولی بهم دادی ها...یادت نره شب اول قبرمو..

بخدا تا آرومم نکنی ازینجا نمیرم...عین همون دیشب که فریده رو آرو کردی..

خب چیکار کنم...منکه مجاور نیستم..منکه نمیتونم مثل اون بیام حرمت...

من همینجا خیالی روبروی گنبدت وایمیسم و انقدر زجه میزنم تا آرومم کنی...

                                                                                   ادرکنی مولای من..